Ümmidsiz dolaşma! Ruhunun, alem-i emirden olduğunu bil! Cemalullahı müşahedeye müsteid olduğunu duy! Onun içün gönlü bir yere ver de, dünya ve ahıretde mahcub kalma!
Saki, aşk şarabını adab-ı şeraitle müeddeb olana sunar. O sefinenin haricinde kalan, bu tufandan canını kurtarıp cananına kavuşamaz!.
Şunu iyi bil ki: Cemalullahdan ve Habibullahın nurundan firkatden daha acı bir azab yokdur!
İşte ona binaendir ki:"ahretin bir günü, dünyanın elli bin senesine bedeldir denmiştir.
Akıl hakikatin nişanını göremez. O, görülmekden müberradır. Görmek içün kalb alemine sahıb olanın elinden tut! Görmez misin? A'mayı elinden yeden, onu gideceği yere çabuk götürür.
Hezar Aşina olan acuze dünyanın gamı, sakın kalbine sokulmasın.. aşk ateşi onu yaklaşdırmasın.
Belanın hakikatde lütuf olduğunu çok iyi bil, sakın ona çin-i cebin gösterme! Bu işin tadını, gafletde olmayan kalb duyar. Zira gafletde olmayan kalb, her an huzurda bulunduğundan, Hakkın bütün tecelilerindeki sayfayı görür. Onlar ma'şukun hiçbir halinden incinmez.
Ma'şuk sert söylese de, aşık söyleyemez.
Hakikatde ma'şukun kahrı da lütufdur.
Aşk yolu o kadar nazik bir yoldur ki; o yolda (Mazağal basaru ve ma tağa) sırrı aranır.. Yani ma'şukdan gözü bir an ayırmamak şartdır. Oradan gözün bir parça kaydı mı koğulmana sebeb olur, derhal yalancı damgası vurulur. Ve sırrına Bizimle oturma! Bir gönülde iki sevda olamaz, kalb-i selim isteriz!" diye nida edilir.
Asude kaldığın vakit iyi düşün.. şu sahne-i şühudda, dünya ehli de, ahiret ehli de halinden şikayet eder.. Abidi de, zahidi de, suret peresti de şikayetdedir. Şikayet, ancak aşk makamında kalkıyor. Çünki aşk kalemi, aşıkın vücudüne "Yok oldun!" diye bir hat çekiyor.
Hakkın tecellisinde, dağlar parçalanır, melekler hayretde kalır.. Bu işe ancak aşıkın vücudu tehammül edebilir.
(La taknetu min rahmetillah) vad-i ilahisine sımsıkı sarıl! Yani Rahmetimden ümidinizi kesmeyiniz fermanını kalbinde sakla!...