Medine..
Rasullullah ile şereflenen,
Onun varlığıyla iftihar eden şehir.
Şehirlerin kalbi,
Tozuna toprağına canların feda olduğu şehir.
Ve ensarın torunları,
Medineli Müslümanlar.
Hiç kimsenin yetişemediği ufkun sahibleri.
Bugün Medine sokaklarında göz göze gelebilirsiniz,
Bir vesileyle konuşabilirsiniz.
Belki tanıyamayabilirsiniz ama
Asrı saadetten günümüze kadar gelen ensarın kokusunu,
Peygamber sevgisiyle yanan yüreklerin
torunlarına ulaşan kokusunu hissedebilirsiniz.
Dilerseniz Huneyn'e gidelim..
Fahri Kainat Efendimizin Ensara duyduğu sevgiyi öğrenelim
İşte Huneyn Günü
Savaşın sonunda yüklü miktarda ganimet elde edilmişti.
Ganimeti en çok ensar hak etmişti.
Bu doğruydu.
En çok Ensar riyakat göstermişti.
Bu da doğruydu.
Ama Allah Rasulünün bir bildiği vardı.
Allah Rasulü Müslümanlığın kemaline güvenerek,
Ganimetten Ensara pay vermemişti.
Sad Bin Ubade Ensar adına Rasulallahın yanına geldi.
Ya Rasulallah dedi.
Ensardan bazı kabileler Sana karşı gönüllerinde kırgınlık duydular.
Fahri Kainat Neden diye sordu.
Ganimetleri kendi kavmin ve diğer Arab kabileleri arasında paylaştırıp,
Kendilerine pay vermediğin için..
Belli ki Ensardan bazıları Fahri Kainatın kendilerine ne kadar değer verdiğini anlayamamıştı.
Efendimiz üzgündü.
Kavmini topla ve bana bildir diye emretti.
Sad Bin Ubade Ensarı topladı.
Rasulallah geldi.
Burada Ensarın dışında kim varsa ayrılsın diyordu.
Ensar damardaki kanın nasıl donduğunu artık anlayabiliyordu.
Yüzünde kara bulutların gök yüzüne verdiği çehre gizliydi Sultan'ın.
Yağsaydı Hüzün yağardı ve yağdı.
Önce Kelime-i Şehadet, Sonra Allah'a hamd ve konuşanların en güzeli,
Hüzün Peygamberi,
Konuşma başladı.
Ey Ensar topluluğu
Bugünden itibaren belki Müslüman olurlar diye
Kendilerine ganimet verdikleri için hakkımda söylediklerini duydum
Ey Ensar,
Allah size imanı lütfetmedi mi?
Sizi şereflendirip üstün kılmadı mı?
Size Allah yardımcıları,Peygamber yardımcıları sıfatını vermedi mi?
Eğer hicret olmasaydı Ensardan olmayı isterdim
İnsanlar bir vadide toplansa sizlerde başka bir vadide toplansanız,
Ben sizin yanınıza gelirdim
Sizler benim sırdşımsınız
Herkes ganimet olarak aldığı mallarıyla, koyun ve develeriyle yurtlarına dönerken,
Siz Allah Rasulüyle dönmeye razı değil misiniz?
Ensar,
Razıyız Ya Rasulallah dediler.
Ama Sevgili Peygamberimiz yine mahzundu.
Sözlerime karşılık olaraka bana cevap veriniz buyurdu.
Ensarın ileri gelenlerinden biri söz aldı
Ya Rasulallah biz zulmün içindeydik.
Allah Senin hatrına bizi kurtuluşa erdirdi.
Biz alevden biruçurumun yanı başındaydık.
Allah Senin elinle bizi o uçurumdan kurtardı.
Biz dalalet karanlığı içindeydik
Allah Senin vasıtanla bizi hidayet aydınlığına çıkardı.
Biz Rabb olarak Allah'tan,
Din olarak İslam'dan
Peygamber olarak da Senden hoşnutuz.
Ya Rasulallah sen dilediğin gibi davran.
Biz Sana tabiyiz.
O an Ensarın üstüne hüzün yağıyordu.
Gözleri neme bulanmıştı.
Kalpleri göğüslerinden çıkacak gibiydi.
Ve Sevgililer Sevgilisinin sesi titredi.
Ensar'ın hıçkırıklarına karıştı Sevgili'nin sesi.
Siz bana bu şekilde değil de şöyle mukabele etseydiniz yine doğru söylemiş olurdunuz.
Ey Muhammed..!
Sen bize kovulmuş olarak gelmedin mi?
Biz Sana kucak açıp Seni barındırmadık mı?
Herkes seni yalanladığı halde biz Seni doğrulamadık mı?
Perişan bir haldeydin.....
Biz Sana herşeyimizi seferber edip yardım etmedik mi?
Böyle deseydiniz yine doğru söylemiş olurdunuz.
Ensarın cevap vermeye mecali kalmamıştı,
Ağlamaktan ölecek gibiydiler.
Efendimiz de onlarla birlikte ağladı.
Bilmem ki Medine ye dönene kadar kaç kez Rasulallah'a bakıp ağladılar.
Kaç kez hamd ettiler böyle biricik Peygamberleri olduğu için.
Medine..
Rasullullah ile şereflenen,
Onun varlığıyla iftihar eden şehir.
Şehirlerin kalbi,
Tozuna toprağına canların feda olduğu şehir.
Ve ensarın torunları,
Medineli Müslümanlar.
Hiç kimsenin yetişemediği ufkun sahibleri.
|
