Ol cihanın fahrinin sırrına kurban olayım

Sûre-i Levlâk inen şânına kurban olayım.

Gâbe gavseyni ev edna’sına kurban olayım.

Ben onun ilmine irfânına kurban olayım,

Ben onun esrâr-ı mi’racına kurban olayım.

Ol Ebû Bekr-ü Ömer-i Osman-ı Ali dört yârıdır.

Ol risalet bağının gülü gülzârıdır.

Cümle ashab bağının rahının envârıdır.

Ben onun âline Eshabına kurban olayım.

Ben onun Ashab-u ahbabına kurban olayım.

Ol Hasan hazretlerine zehir içirdi eşkıya,

Hem Hüseyin oldu susuz şehid-i Kerbelâ,

İkisi de aslı nesli cümle âli Mustafâ.

Ben onun evlâd-ı ensabına kurban olayım.

Ben onun evlâd-ı ashabına kurban olayım.

Cümle ümmet’den hayırlıdır O Şahın ümmeti,

Ümmetine cümleden evvel eder Hakk rahmeti,

Evliya onunla buldu bunca lütf-ü izzeti,

Ben onun lütfüna ihsanına kurban olayım.

Ben onun envâr-ı eltafına kurban olayhım.

Her ne denlü Enbiyâ-i Mürselîn kim geldiler.

Ümmeti olmaklığı Hakk’tan temenni ettiler.

Evliyâ ona Niyâzî kul-u kurban oldular.

Ben onun ayağının tozuna kurban olayım.

Yoluna gidenlerin izine kurban olayım.